بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ الطُّورِ

بنام خداى رحمان رحيم؛ قسم به طور.

وَ كِتابٍ مَسْطُورٍ

قسم به كتاب نوشته شده (از جانب خدا).

فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ

در صفحه گسترده.

وَ الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ

قسم به خانه آباد.

وَ السَّقْفِ الْمَرْفُوعِ

قسم به آسمان برافراشته.

وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ

قسم به درياى پر شده.

إِنَّ عَذابَ رَبِّكَ لَواقِعٌ

كه عذاب پروردگارت ثابت است.

ما لَهُ مِنْ دافِعٍ

مانعى از آن نيست.

يَوْمَ تَمُورُ السَّماءُ مَوْراً

روزى كه آسمان به طور كامل موج مى‌زند.

وَ تَسِيرُ الْجِبالُ سَيْراً

كوه‌ها به وضع عجيبى به راه افتند.

فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ

پس واى در آن روز بر مكذبين.

الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ

كسانى كه در باطل عجيب مشغولند.

يَوْمَ يُدَعُّونَ إِليٰ نارِ جَهَنَّمَ دَعًّا

روزى كه به شدت به آتش پرتاب شوند.

هذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِها تُكَذِّبُونَ

اين آتشى است كه آن را تكذيب مى‌كرديد.

أَ فَسِحْرٌ هٰذا أَمْ أَنْتُمْ لا تُبْصِرُونَ

آيا اين سحر است يا نمى‌بينيد.

اصْلَوْها فَاصْبِرُوا أَوْ لا تَصْبِرُوا سَواءٌ عَلَيْكُمْ إِنَّما تُجْزَوْنَ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

بچشيد آن را صبر كنيد يا نكنيد، برابر است بر شما، فقط با آنچه مى‌كرديد مجازات مى‌شويد.

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ نَعِيمٍ

اهل تقوى در بهشتها و نعمت وسيع هستند.

فاكِهِينَ بِما آتاهُمْ رَبُّهُمْ وَ وَقاهُمْ رَبُّهُمْ عَذابَ الْجَحِيمِ

متنعمند با آنچه پروردگارشان داده و پروردگارشان از عذاب جهنم حفظشان كرده است.

كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئاً بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

بخوريد و بياشاميد گوارا، در مقابل آنچه مى‌كرديد.

مُتَّكِئِينَ عَليٰ سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِينٍ

نشستگانند بر تختهاى صف كشيده و قرين كرده‌ايم آنها را با حور عين.

وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمانٍ أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ ما أَلَتْناهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهِينٌ

كسانى كه ايمان آورده و فرزندانشان با ايمان از آنها تبعيت كرده‌اند، فرزندان آنها را به آنها لاحق مى‌كنيم و از پاداششان چيزى كم نمى‌كنيم، هر كس در گرو عمل خويش است.

وَ أَمْدَدْناهُمْ بِفاكِهَةٍ وَ لَحْمٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ

به آنها پى در پى مى‌رسانيم ميوه و گوشتى از آنچه ميل مى‌كنند.

يَتَنازَعُونَ فِيها كَأْساً لا لَغْوٌ فِيها وَ لا تَأْثِيمٌ

در آنجا براى گرفتن كاسه شراب منازعه مى‌كنند (اما) در بهشت لغو و گناهكار دانستن نيست.

وَ يَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمانٌ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَكْنُونٌ

گردش مى‌كند در اطراف آنها غلامانى كه براى آنهاست، گويى مرواريد مستور هستند

وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَليٰ بَعْضٍ يَتَساءَلُونَ

بعضى بر بعضى رو مى‌كند و از همديگر سؤال مى‌كنند.

قالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنا مُشْفِقِينَ

گويند: ما در گذشته در ميان خانواده خويش اهل توجه بوديم.

فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنا وَ وَقانا عَذابَ السَّمُومِ

خدا بر ما عنايت فرمود و از عذاب نافذ حفظ كرد.

إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ

ما خدا را از پيش مى‌خوانديم كه او احسان كننده و مهربان است.

فَذَكِّرْ فَما أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِكاهِنٍ وَ لا مَجْنُونٍ

يادآورى كن، تو با نعمت پروردگارت كاهن و ديوانه نيستى.

أَمْ يَقُولُونَ شاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ

بلكه مى‌گويند: او خيالباف است، به او اضطراب مرگ را انتظار بكشيم.

قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِينَ

بگو: انتظار بكشيد من نيز با شما از منتظرانم.

أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلامُهُمْ بِهٰذا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طاغُونَ

يا عقولشان باين گفته امرشان مى‌كند؟ نه بلكه قومى طغيانگرند.

أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَلْ لا يُؤْمِنُونَ

يا مى‌گويند: قرآن را از خود جعل كرده نه بلكه ايمان نمى‌آورند.

فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كانُوا صادِقِينَ

اگر راست مى‌گويند سخنى مثل آن را بياورند.

أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخالِقُونَ

يا از چيزى غير از (ماده آدميان) آفريده شده‌اند يا آنها آفريننده‌اند؟

أَمْ خَلَقُوا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بَلْ لا يُوقِنُونَ

يا آسمانها و زمين را آفريده‌اند، نه، بلكه يقين نمى‌آورند.

أَمْ عِنْدَهُمْ خَزائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ

يا در نزد آنهاست خزائن پروردگارت با آنها مسلط بر اراده حقند.

أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطانٍ مُبِينٍ

يا نردبانى دارند كه در آن بالا رفته و سخن وحى را گوش مى‌دهند، شنونده‌شان دليل روشنى بياورد.

أَمْ لَهُ الْبَناتُ وَ لَكُمُ الْبَنُونَ

يا براى اوست دختران و براى شماست پسران؟

أَمْ تَسْئَلُهُمْ أَجْراً فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ

يا از آنها مزدى مى‌خواهى كه از غرامت به مشقت افتادگانند؟

أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ

يا غيب نزد آنهاست و از آن مى‌نويسند؟

أَمْ يُرِيدُونَ كَيْداً فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ

يا مى‌خواهند حيله‌اى بكنند، كافران خود حيله شدگانند؟

أَمْ لَهُمْ إِلهٌ غَيْرُ اللَّهِ سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ

يا آنها را معبودى جز خدا هست؟ خدا از آنچه شريك قرار مى‌دهند برتر است.

وَ إِنْ يَرَوْا كِسْفاً مِنَ السَّماءِ ساقِطاً يَقُولُوا سَحابٌ مَرْكُومٌ

اگر قطعه‌هايى از آسمان را در حال سقوط ببينند گويند: ابرى متراكم است.

فَذَرْهُمْ حَتَّي يُلاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ

تركشان كن، تا روزشان را بيابند كه در آن مى‌ميرند.

يَوْمَ لا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئاً وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ

روزى كه: كيدشان فائده‌اى ندهد و يارى كرده نشوند.

وَ إِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذاباً دُونَ ذٰلِكَ وَ لٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ

براى ظالمان نزديكتر از آن، عذابى هست، ليكن بيشترشان نمى‌دانند.

وَ اصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنا وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ

صبور باش به حكم پروردگارت، كه تو زير نظر مايى، تسبيح و حمد كن وقتى كه بر مى‌خيزى.

وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ إِدْبارَ النُّجُومِ

و تسبيح كن خدا را در مقدارى از شب و در وقت پشت كردن ستارگان.